Şu yukarıda gördüğünüz fotoğraf şu anda benim için tam bir lüks diyebilirim.
Minik kuzum 2.dişini
(1.ci si 30.4 yani 8 aylıkken) çıkardı. İlk dişi hiç anlamamıştık ama bu defa şelale gibi burun ve göz akması, bol bol mızmızlık kaderimiz oldu.
Dün arada bayılıp gittiğim anlar dışında tamamı uykusuz geçen gecenin ardından sabah ayağa kalkamadım. Ama kalkıp büyük kızımı hayırlayıp anaokuluna bırakmam lazım,ee nolucak derken, şansa işe geç gidecek olan eşimi uyandırdım. Kalkıp okula götürmesem çocukla yine bir şekilde ilgilenmek lazım, ve evde duran enerjisi bol çocukla hayat daha zor inanın. Neyse bende ağzım,gözüm, bedenim ruhum mum gibi eriyip gitmişken sarhoş gibi bir şekilde uyandım.
Ama miniğim yakamı bırakmıyor. İlk kızımdan ne çabuk unutmuşuz yapışık günlerimizi, şimdi tekrar merhaba dedik. Tamam çok güzel hep kucağımda ol ama koltuğuna oturup mutfakta yemek yapmama, bırakın ufacık bir ihtiyaca bile izin vermiyor. Suratını çirkin çirkin büzüp gıcırdamaya başlıyor tek dişli canavarım. 2.dişi de tam görünsün 2 dişli canavarım olucak o benim.
Bu gece şansa biraz daha iyi uyuduk çünkü ateşi biraz daha çıkınca gece fitil verdik. Yorgunluğu ağır yemeklerle iyice yormak istemediğim için dün hafif atıştırmalarla geçirdim günü.
Sabah yulaf frambuaz, öğlen suyla şişen yulaf ezmesi,keten tohumu,muz, ceviz ve tarçın akşamı da balık ve bol limonlu salata ile kapattım.
Bugün de yürüyüşümüzü beraber yaptık. Hergün yürümezsem rahatsız oluyorum, ama her zamanda yürüyüş yapacak saatlerde bırakacak kimse olmadığından yanıma alıyorum. Yola çıktığımızda uyuyan bıdık eve gelince uyandı tabii. Sonra kocaman gözlerle 'nee senin kucağında değil miyim ben?', der gibi bakıp elini bana , al beni der gibi uzatıp kucak koltuğuna yerleşiverdi.
Durum bundan ibaret.
Yani araştırma dosyalarını okumak için kafa lazım. Benim ki şu anda beni terk etmiş durumda, çocuk cızırtısına katlanamadı zavallım ;P ;)
Yorumlar
Yorum Gönder