Mutluluğun Formülünü Bulmuşlar Yaşasın ;)

İnsan ne ister? Tabii ki mutlu olmayı. Tamam teoride kolay. Anlaştık. Hepimiz mutlu olalım. Ama mutlu olmak o kadar da kolay değildir değil mi?

Biz gibi bizleri mutlu eden de farklı şeylerdir. Mesela biri güzel bir ev ister, biri araba ister, biri heyecan - macera ister, biri seyahat etmek ister. Biri sağlık ister, biri zayıflamak ister.
Bazısı için ailece bir Pazar kahvaltısı, güneşin batışını izlemek, sevdikleriyle vakit geçirmekdir mutluluk.
Yani herkesin mutluluk anlayışı farklıdır.

Yapılan bir araştırmaya göre, yaş ilerledikçe insanlar ufak şeylerle mutlu oluyormuş.
Ve bu araştırma sonucu bilimadamlarının ulaştığı mutluluğun formülü kısaca:
Uzun vaadeli mutlu olmak istiyorsanız: Paranızı yaşanacak şeylere harcayın, maddi şeylere değil.

Maddi şeylerin mutluluğu kısa sürerken, yaşanmış şeylerin anısı yıllar boyu mutluluk hissi veriyor, nostalji denen geçmiş zamanı oluşturuyor ve bu bizi ömür boyu mutlu ediyormuş..

Peki bizi asıl mutlu eden şeyler nedir?

Cevabı çok basit : Bu yaşımıza bağlı.

Amit Bhattacharjee ve Cassie Mogilner'in yaşları 18 ve 79 arası olan bin kişi üzerinden yaptıkları deneyde, onları nelerin mutlu edeceğini sormuşlar ve gençler daha çok macerayı
 yaşlılar ise gündelik, gençlerin sıkıcı bulduğu şeylerle mutlu olduğunu söylemişler.
Başka bir deneyde ise deneye katılan gönüllülerin zaman persfektifini manipüle etmişler. Yani yaşlara göre değilde dünyada kalan vakitlerine göre mutluluğu tarif etmeleri istenmiş.
Bir gruba vaktiniz az, bir gruba ise vaktiniz çok denmiş.
Ve bu deneyi tamamen farklı bir sonuca ulaştırmış. Yaşa göre insanın yaşama süresine göre mutluluğu belirlediği ortaya çıkmış. 
Dünya da daha çok vakti olduğuna inananlar macera ve yaşamda farklı tecrübeler ederek mutlu olacağını, vakti az olanlar ise gündelik basit şeylerle mutlu olacağını belirtmişler.
Bu deney sonucu araştırmacılar: gençlerin kimlik arayışında olduğunu, hayat yolunu aksiyonlar ve eğlenceli tecrübelerle doldurmak istediklerini,
yaşlıların ise herşeyi yaşadıklarına inanıp bu yolun sonunda olduklarını, nerede durduklarını
bildiklerini anlamışlar. İnsan yaşlılıkta da 'anlamlı' zaman geçirmek istesede azıyla da mutlu oluyormuş.
Ve genel sonuç : Zamanımızı sonsuz hissettiğimiz an hayattaki küçük mutlulukları göremiyoruz. Ne kadar az vaktimiz varmış hissi ise küçük şeylerle mutlu olmamızı sağlıyormuş.

Aslında şaşırtan bir sonuç değil.
Mutlu olmak için artık neye ihtiyacımız olduğunu hatırlamış olduk sadece ;)

Yorumlar